[از اویس قرنی رحمة الله علیه]
پرسیدند: چگونه ای؟ گفت: چگونه باشد کسی که بامداد برخیزد و نداند که تا شب زنده است یا نه؟
پرسیدند: کار تو چگونه است؟ گفت: آه از بی زادی و درازی راه!

ماه رمضان و شب تعیین مقدّرات، نزدیک است...

و نیز گفته است: عَلَیکَ بــِقَلبــِکَ؛ بر تو باد، دل تو. یعنی همواره به هوش باشی که دل تو جای اغیار نگردد و غیر از خدای تعالی را در آن راه نباشد.


پی نوشت:
- کسی که در ماه رجب و شعبان آمادگی کسب نکند بهره ای از ماه میهمانی خدا نخواهد داشت.
- از دستورات ماه رمضان، کاهش معاشرتها به حداقل، خلوت در گورستان ها و یاد مرگ و تفکر است.

تتمه:
گمان می کنم اگر «بسم الرحمن الرحیم» در آغاز سوره ها نبود کسی جرأت قرائت قرآن و آغاز سخن با خالق در نماز را پیدا نمی کرد.