سفارش تبلیغ
صبا ویژن
درباره وبلاگ
  شهر صبح[57]


هیچم و «هیچ» در وصف ناید ! /// «شهر صبح» روز یکشنبه 24ام خرداد 88 مصادف با میلاد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) جهت نشر مطالب مفید و سهیم کردن دوستان در دیده ها، شنیده ها و احیانا دانسته های این حقیر در «بلاگفا» ایجاد شد اما به دلیل خباثت های غیرقابل تحمل مدیریت بلاگفا مجبور به ترک اونجا و نقل مکان به پارسی بلاگ شدم.
ویرایش
لینک دوستان
پیوندهای روزانه
ابر برچسب ها
امکانات دیگر

بیا ای خسته خاطر دوست...




برچسب ها : هنر  ,
توسط : شهر صبح |   نظر بدهید
      

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، فِی کُلِّ وَقْتٍ وَ کُلِّ أَوَانٍ وَ عَلَی کُلِّ حَالٍ عَدَدَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ، وَ أَضْعَافَ ذَلِکَ کُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِی لا یُحْصِیهَا غَیْرُکَ، إِنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ.

این جملات آخرین فراز از حضرت سجاد (ع) در دعای ورود به ماه رمضان است. ترجمه تحت اللفظی‏ آن این است که خدایا بر محمد و آل محمد در هر وقتی، در هر فرصتی و در هر حالی صلوات بفرست، به اندازه آنچه بر همه، صلوات فرستاده ‏ای، و بیش از آن به اضعاف آنچه بر دیگران صلوات فرستاده‏ ای، اضعافی که غیر از تو کسی نمی‏تواند آن را شمارش کند؛ إِنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ، به درستی تو هر کاری بخواهی، می ‏توانی انجام دهی و انجام می‌دهی. مضمون صلوات در دعا بسیار فراوان است. صحیفه سجادیه مالامال از صلوات است. در دعاهای دیگر نیز همین گونه است. اما چنین تعبیری بسیار اندک یافت می‌شود. در این فراز در مقام شمارش صلواتی که از خدا طلب می‏کند، اضعاف صلواتی است که بر همه خلایق و چند برابر آن فرستاده شده است. اضعاف را جز خدا  کسی نمی‏تواند شمارش کند. شبیه آن است که گفته شود عددی به توان بی‏نهایت. با این وصف اضعاف عددی است که نمی‏شود به هیچ صورت دیگری ترسیم و  تصویر نمود که چقدر است.

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

درباره صلوات بر اهل بیت(ع) پیش از ین در شرح مناجات شعبانیه که با صلوات شروع می‏شود، مطالبی گفته شده است.
فرستادن صلوات به این معنا است که از خدا درخواست می‏کنیم تا رحمت خاصی که «صلوات» نامیده شده و ما نمی‏دانیم حقیقت آن چیست، برای پیغمبر مقرر بفرماید. بزرگان دین گفته‏ اند صلوات از خدای متعال «رحمت»، از ملائکه «تزکیه» و از مؤمنین «دعا» است. وقتی دعا می‏کنیم، از خداوند می‌خواهیم  تا آن رحمت را خدا بر پیغمبر نازل کند. رحمت انواع گوناگونی دارد؛ اما هر رحمتی «صلاة» نیست. «صلاة» تحیّت است، رحمتی است همراه با احترام. ادای احترام و تکریم خاصی است. رحمت شامل موجودات غیرانسانی و غیر ذی‏شعور نیز می‏شود. همه چیز مشمول رحمت خداست؛ حیوانات نیز مشمول رحمت‏های دیگری هستند، رحمت‏هایی که درک می‏کنند؛ اما هیچ کدام اینها «صلاة» نیست. «صلاة» به عنوان تشبیه، یک سلام ویژه‏ است. انسان وقتی به کسی سلام کند، به او احترام می‌گذارد. ادای احترام یک امر اعتباری است. در هر طایفه و قومی، مردم برای خود یک نوع ادای احترام دارند. بعضی کلاه خود را برمی‌دارند یا بعضی دست به سینه می‏گذارند، یا به شکل دیگر. در زبانهای مختلف الفاظ مختلفی نیز بکار می‏برند. اصل کلمه سلام به معنی سلامتی و امنیت است؛ این که می‌گوییم سلام بر شما، یعنی من امنیت می‏دهم به شما. آنهایی که مؤمن نیز نیستند، و ایمان به خدا ندارند، می‏توانند بگویند سلام؛ منظورشان هم این است که یعنی از ناحیه من به شما ضرری نمی‏رسد و شما در امان هستید. اما مؤمن وقتی که سلام می‏کند، در واقع معنای آن دعایی است برای سلامتی دو طرف؛ یعنی من از خدا می‏خواهم که شما را سلامت و در امنیت بدارد. بر همین اساس سلام را رحمت خاصی به شمار می‌آورند اما چون به عنوان ادای احترام گفته می‏شود، تحیت نیز به شمار می‌رود. تحیت یعنی «زنده باشید»، و از ریشه‌ی حیات است؛ وقتی به شخصی می‏گویند زنده باشی؛ یعنی من زندگی تو را می‏خواهم، دلم می‏خواهد شما زنده باشید و حیات شما ادامه داشته باشد. سلام نیز یک نوع تحیت است.
ادامه مطلب...


برچسب ها : معارف / شبهات  ,

      

[از اویس قرنی رحمة الله علیه]
پرسیدند: چگونه ای؟ گفت: چگونه باشد کسی که بامداد برخیزد و نداند که تا شب زنده است یا نه؟
پرسیدند: کار تو چگونه است؟ گفت: آه از بی زادی و درازی راه!


ماه رمضان و شب تعیین مقدّرات، نزدیک است...

و نیز گفته است: عَلَیکَ بــِقَلبــِکَ؛ بر تو باد، دل تو. یعنی همواره به هوش باشی که دل تو جای اغیار نگردد و غیر از خدای تعالی را در آن راه نباشد.


پی نوشت:

- کسی که در ماه رجب و شعبان آمادگی کسب نکند بهره ای از ماه میهمانی خدا نخواهد داشت.
- از دستورات ماه رمضان، کاهش معاشرتها به حداقل، خلوت در گورستان ها و یاد مرگ و تفکر است.

تتمه:
گمان می کنم اگر «بسم الرحمن الرحیم» در آغاز سوره ها نبود کسی جرأت قرائت قرآن و آغاز سخن با خالق در نماز را پیدا نمی کرد.




برچسب ها : بزرگان  ,
توسط : شهر صبح |   نظر بدهید
      

در باب موسیقی سخن های زیادی گفته شده و ادله ی نقلی و مسائل فقهی زیادی مطرح شده.
قصد دارم ساده ترین و در عین حال شیواترین و منطقی ترین سخنی که تاکنون درباره موسیقی شنیدم رو باز گو کنم.
مقدمه قدری طولانی است؛ لطفا حوصله به خرج بدید و با دقت بخونید.

موسیقی

صحبت از اینجا شروع شد که هر کسی که میخواد به جایی بره و برسه باید متناسب با اون مجهز بشه و به اقتضای اون عمل کنه.
کسی که میخواد بره کوه، با خودش کوله پشتی، کنسرو، چکمه و ... برمیداره اما کسی که میخواد به استخر بره هیچکدوم از اینها رو همراه خودش برنمیداره. در استخر، مایو و حوله و ... به درد میخوره نه کوله پشتی و چکمه و عصا و ... .
در مورد آداب و رسوم مناطق مختلف هم همین طوره و کسی که جایی میره باید آداب و رسوم و اقتضائات اونجا رو در نظر بگیره.  مثلا در مناطق ما رسمه که وقتی مهمون میاد کفش های مهمان رو مرتب می کنند و دم در میذارند اما در مناطق دیگری این کار به این معناست که به مهمون میگه کفشهاتون آماده است، هرچه زودتر می تونید تشریف ببرید و یه نوع بی احترامی و توهین تلقی میشه.


ما نمیگیم که به قطع و یقین قیامت و حساب و کتابی در کار هست اما آیا میتونیم با قطع و یقین وجود اون رو انکار کنیم؟
میریم خونه خودمون رو نگاه می کنیم به فرض میوه ای به نام آناناس نمی بینیم. اگر به خودمون زحمت بدیم به همسایه ها و مغازه ها هم سر می زنیم و باز چنین چیزی پیدا نمی کنیم. آیا با قطع و یقین میتونیم بگیم که میوه ای به نام آناناس در دنیا وجود نداره؟ از کجا معلوم، شاید چند خونه اونطرف تر، در شهر مجاور یا در کشور دیگه ای چنین چیزی وجود داشته باشه؟!
اگر یک بچه ای، یک دیوانه ای به ما بگه که در کوچه بغلی یک عده اراذل و اوباش هستند ما به حرف اونها توجه می کنیم و احتیاط رو رعایت می کنیم. اما چطور ممکنه که 124000 پیغمبر اومده باشند، اینهمه امام و نائب امام اومده باشند و اینهمه هیاهو در دنیا برپا شده باشه که آی مردم! خدایی هست، قیامتی هست، پاداش و مجازاتی هست ... و ما کوچکترین اهمیتی به اونها ندیدیم و اندکی جانب احتیاط رو رعایت نکنیم!؟

هیچکدام از ما عالَم مرگ رو تجربه نکرده و از اون برنگشتیم و موعد قیامت فرا نرسیده که با قطع و یقین نمیتونیم بگیم که انبیاء و اوصیاء نعوذ بالله دروغ می گفتند و هیچ حساب و کتابی در کار نیست.


اگر احتیاط کنیم و واقعا قیامتی در کار باشه ضرری نکرده ایم و برنده ایم. اما اگر احتیاط نکنیم و واقعا قیامتی در کار بوده باشه راه بازگشت و جبران نداریم و یک ورشکسته ی تمام عیار هستیم.
عقل حکم میکنه که لااقل 10 درصد، 5 درصد احتمال برای چنان حادثه عظیم و هولناکی در نظر بگیریم و جانب احتیاط رو رعایت کنیم.

اگر پذیرفتیم که دنیا محل آزمون و گذر است و سرای باقی و قیامتی در پیش است باید به اقتضای اون مجهز بشیم و عمل کنیم.
اونجا نه کوله پشتی به درد میخوره نه وسایل شنا بلکه اقتضائات خاص خودش رو داره و باید به تناسب اون توشه برداریم.


موسیقی، دلنشین و شیرین و فرحبخش هست و اگر کسی از شنیدن یک موسیقی خوب لذت نبره مشکل داره. اما ائمه معصومین ما، مراجع ما هیچکدوم نعوذبالله مریض و حسود و بخیل و ... نبوده اند که از موسیقی منع کنند یا نسبت به اون تشویق نکنند.
بلکه تمام مسأله اینجاست که موسیقی (لااقل از نوع حلال اون) شاید خوب و دلچسب باشه اما چیزی نیست که به درد آخرت بخوره.

همانند پفک و تنقلات که لذیذ و خوشمزه است اما در عین نه تنها فاقد ارزش غذایی است بلکه انسان رو از غذای اصلی خودش باز میداره.
اگر مادری فرزند خودش رو از خوردن تنقلات لذیذ اما مضر و بی خاصیت منع کنه از سر حسادت و مرض و نادانی نیست.
اگر طبیبی بیمار خودش رو از کشیدن سیگار و خوردن غذاهای چرب و شیرین منع کنه به خاطر مشکل روانی دکتر یا دشمنی و خسادت نیست. او آنچه را که به نفع بیمار خود و ضروری برای حیات و سلامت اوست بیان میکنه.

ای انسانی که چند روزی مهمان دنیای فانی هستی و آخرت و قیامتی در پیش داری، -اگر عاقلی و نمیخواهی خاسر باشی- باید آنچه را برای آن روز تو مفید خواهد بود انجام دهی و موسیقی به ظاهر دلچسب و لذیذ به درد آن روز تو نخواهد خورد و تو را از آن سعادت ابدی باز خواهد داشت.


موسیقی پفک است، لذیذ است اما بی خاصیت و فاقد ارزش غذایی و مضر که باعث غفلت و محروم ماندن از غذای اصلی می شود.



پی نوشت:
در عبودیت که هدف آفرینش است و «و ماخلقت الجن و الانس الاّ لیعبدون» نکته هاست...
ساده ترین معنایش این است که ای انسان! بفهم که تو یک مخلوق هستی، یک مخلوق محتاج و عاجز در برابر خالق؛ برای خدا تعیین تکلیف نکن!
نگو لذتی که من میخواهم! دین و آیینی که من می خواهم! دموکراسی که من می خواهم! عرفانی که من می خواهم! اقتصادی که من می خواهم! و ....
باید ببینی خدا از تو چه میخواهد و وظیفه ی تو چیست و مطابق آن عمل کنی.
وقتی خودت را ندیدی و الله را به خدایی گرفتی (نه نفس و هوای خودت را) آن وقت است که به عبودیت و به سعادت ابدی میرسی و لذایذ حقیقی را درک می کنی.




برچسب ها : معارف / شبهات  ,
      

به نام زنان، به کام ...




برچسب ها : مباحث روز  ,
      

دریاچه اورمیه این روزها حسابی رنگ خون به خود گرفته است و گویا مرهمی و مرهم گذاری بر زخمهای او نیست.

تصاویر زیر مربوط به شنبه 27 خردادماه 1391 است؛
اتوبان شهید کلانتری که از وسط دریاچه اورمیه می گذرد و اورمیه را تبریز متصل می کند.
این مسیر علی القاعده باید پر آب ترین مکان دریاچه باشد.


اورمو گولو 91.03.27

اورمو گولو 91.03.27
جهت مشاهده ادامه تصاویر و دانلود فیلم کلیک کنید...

      

چند تکه فیلم از سیلاب امروز تبریز رو میتونید از طریق لینک های زیر دانلود کنید:

فیلم سیلاب تبریز
دانلود فایل ویدئویی با حجم حدود 5 مگابایت


فیلم سیلاب تبریز
دانلود فایل ویدئویی با حجم حدود 13 مگابایت

فیلم سیلاب تبریز
دانلود فایل ویدئویی با حجم حدود 11 مگابایت




برچسب ها : مباحث روز  ,
      
<   <<   6   7   8   9   10   >>   >