* یکی از رفقا می گفت موقع فوت پدرش ، تسلیت و سرسلامتی دوستان خیلی بهش روحیه و قوت قلب می داد.
همدردی مردمان نوعدوست ایران از اقصا نقاط کشور با زلزله زدگان آذربایجانی مایه مباهات و دلگرمی است.


* صدا و سیما مثل همیشه به جای توضیح و تبیین معقول وقایع، سیاست «حذف و انکار صورت مسأله» رو در پیش گرفت و با اهمال و تاخیر عمل کرد و بسیار پیش از شبکه ی استانی، BBC خبر زلزله رو منعکس کرد و شدت زلزله رو متذکر شد.
اینگونه میدان خالی کردن های صدا و سیما در کنار انتقادات بسیاری که همواره به آن وارد بوده است مایه تأسف است و همیشه مشکل ساز و ضربه زننده بوده است.


* قرارگاه سایبری سپاه عاشورا از همان لحظات ابتدایی از طریق سایت و پیامک، اطلاع رسانی مداوم داشت و به لحاظ اطلاع رسانی و جمع آوری اطلاعات، عملکرد نسبتا خوبی داشت.
نیروهای امدادی از همان ابتدا وارد عمل شده بودند و خود مردم در حد توان نسبت به نجات مصدومین و انتقال آنان به بیمارستان های تبریز اقدام می کردند.


* در کنار تلخی های تلفات ناشی از زلزله، تأسف برای صدا و سیما و خوشحالی از احساس مسئولیت و همدردی تمامی مردم ایران با این ضایعه، متأسفانه شیطنت های یک عده و تلاش آنان برای ماهیگیری از آب گل آلود پیدا و موجب تأسف است.
از حرف های نخ نمای پان ترکها و امثالهم مبنی بر تنها بودن آذربایجان تا یاوه گویی یک عده در متهم کردن تمام دولت، توصیه به کمک به زلزله زدگان «بجای» پرداخت فطریه، تا کوبیدن ژاپن ِ ضدزلزله ی بی دین بر سر زلزله زدگان شیعی، تا فحاشی به برخی علما، تا اغراقات در باب حوادث و برخی شایعه سازی ها، تا کاسه داغ تر از آش شدن رسانه های خونریزان استعمارگر تاریخ، تا زنده باد برای «ترکها»ی ترکیه که کمک ارسال کردند، تا اعتراض به حمایت از سوریه و پوشش خبری جنبش 99درصدی آمریکا .....  همگی از حاشیه های تلخ و تأسف بار زلزله ی شدید آذربایجان است که در پی موج سواری بر احساسات پاک و عواطف مردم و سوءاستفاده از آنان است.
لازم است شور و احساسات در کمک به همنوعان مسلمان، همراه با تیزبینی و تعقل باشد و به خصوص دوستان مذهبی و مخلص، گرفتار دام های گوناگون نگردند.


* کودک که بودم شیشه ی یکی از پنجره ها روی سرش افتاده بود و خرده شیشه ها به سر و صورتش پاشیده بود. پدرم می گفت خدا بهش رحم کرد و اگر صدقه نپرداخته بود ممکن بود جان خودش رو از دست بدهد.  بنده هم با اون عقل ناقص خودم می گفتم اگر عمویم صدقه نمیداد اصلا شیشه روی سرش نمی افتاد.

یک عده کج فهم ِ همیشه ناتوان از درک، می گویند نعوذ بالله خدا در شب قدر هم رحم نکرده و عذاب فرستاده و عده ی دیگری می گویند خدا به احترام شب قدر رحم کرد و اگر این اتفاق شب هنگام –که همه در منزل بودند- اتفاق می افتاد هزاران نفر کشته می شدند.


* نعمت و نقمت، هر دو محل ابتلا و آزمون هستند و هر دو می توانند موجب سعادت یا –خدای ناکرده- عامل شقاوت و هلاکت باشند.

* آنچه که در این مدت برایم ناراحت کننده بود استیصال و اضطراب مردم و احوال پریشان آنها بود از یک طرف، و عدم عبرت گرفتن و توبه ی آنان (و خودم) است از طرف دیگر:
وَ إِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ ( 33 ) روم - الآیة 33

هنگامی که رنج و زیانی به مردم برسد، پروردگار خود را می‌خوانند و توبه‌کنان بسوی او بازمی‌گردند؛ امّا همین که رحمتی از خودش به آنان بچشاند، بناگاه گروهی از آنان نسبت به پروردگارشان مشرک می‌شوند.
لِیَکْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ ? فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ( 34 ) روم - الآیة 34
(بگذار) نعمتهایی را که ما به آنها داده‌ایم کفران کنند! و (از نعمتهای زودگذر دنیا هر چه می‌توانید) بهره گیرید؛ امّا بزودی خواهید دانست (که نتیجه کفران و کامجوییهای بی حساب شما چه بوده است)!

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا ? وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ ( 36 ) روم - الآیة 36
و هنگامی که رحمتی به مردم بچشانیم، از آن خوشحال می‌شوند؛ و هرگاه رنج و مصیبتی بخاطر اعمالی که انجام داده‌اند به آنان رسد، ناگهان مأیوس می‌شوند!


* کمی قرآن بخوانیم ....

در سوره عنکبوت (که قرائتش از اعمال شب قدر است) به اقوام هلاک شده، آیات خوف و طمع اشاره می کند و می فرماید:

بسم الله الرحمن الرحیم
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ ( 2 )

آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟!

وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ? فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ ( 3 )
ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‌کنیم)؛ باید علم خدا درباره کسانی که راست می‌گویند و کسانی که دروغ می‌گویند تحقق یابد!

أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا ? سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ ( 4 ) عنکبوت - الآیة 4

آیا کسانی که اعمال بد انجام می‌دهند گمان کردند بر قدرت ما چیره خواهند شد؟! چه بد داوری می‌کنند!

وَإِن تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِکُمْ ? وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ ( 18 )

اگر شما (مرا) تکذیب کنید (جای تعجب نیست)، امتهایی پیش از شما نیز (پیامبرانشان را) تکذیب کردند؛ وظیفه فرستاده (خدا) جز ابلاغ آشکار نیست».

قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ? ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ? إِنَّ اللَّهَ عَلَى? کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ( 20 )

بگو: «در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است؟ سپس خداوند (به همین‌گونه) جهان آخرت را ایجاد می‌کند؛ یقیناً خدا بر هر چیز توانا است!

وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ  وَمَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ ( 22 )

شما هرگز نمی‌توانید بر اراده خدا چیره شوید و از حوزه قدرت او در زمین و آسمان بگریزید؛ و برای شما جز خدا، ولی و یاوری نیست!»

وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَئِکَ یَئِسُوا مِن رَّحْمَتِی وَأُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ( 23 )
کسانی که به آیات خدا و دیدار او کافر شدند، از رحمت من مأیوسند؛ و برای آنها عذاب دردناکی است!

فَکُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ ? فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّیْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا ? وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَلَ?کِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ( 40 )

ما هر یک از آنان را به گناهانشان گرفتیم، بر بعضی از آنها طوفانی از سنگریزه فرستادیم، و بعضی از آنان را صیحه آسمانی فروگرفت، و بعضی دیگر را در زمین فرو بردیم، و بعضی را غرق کردیم؛ خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، ولی آنها خودشان بر خود ستم می‌کردند!

مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا ? وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنکَبُوتِ ? لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ( 41 )

مثَل کسانی که غیر از خدا را اولیای خود برگزیدند، مثَل عنکبوت است که خانه‌ای برای خود انتخاب کرده؛ در حالی که سست‌ترین خانه‌های خانه عنکبوت است اگر می‌دانستند!


وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ? وَمَا یَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ( 43 )

اینها مثالهایی است که ما برای مردم می‌زنیم، و جز دانایان آن را درک نمی‌کنند.

یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ ( 54 )
آنان با عجله از تو عذاب می‌طلبند، در حالی که جهنم به کافران احاطه دارد!

یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ( 55 )

آن روز که عذاب (الهی) آنها را از بالای سر و پایین پایشان فرامی‌گیرد و به آنها می‌گوید: «بچشید آنچه را عمل می‌کردید» (روز سخت و دردناکی برای آنهاست!)

کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ? ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ( 57 )

هر انسانی مرگ را می‌چشد، سپس شما را بسوی ما بازمی‌گردانند.


تا میرسه به این آیه که:

فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ ( 65 )

هنگامی که بر سوار بر کشتی شوند، خدا را با اخلاص می‌خوانند (و غیر او را فراموش می‌کنند)؛ امّا هنگامی که خدا آنان را به خشکی رساند و نجات داد، باز مشرک می‌شوند!


آیات سوره روم صریح تر است:
وَمِنْ آیَاتِهِ مَنَامُکُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُکُم مِّن فَضْلِهِ ? إِنَّ فِی ذَ?لِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ ( 23 )
و از نشانه‌های او خواب شما در شب و روز است و تلاش و کوششتان برای بهره‌گیری از فضل پروردگار (و تأمین معاش)؛ در این امور نشانه‌هایی است برای آنان که گوش شنوا دارند!
وَمِنْ آیَاتِهِ یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَیُحْیِی بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ? إِنَّ فِی ذَ?لِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ( 24 )
و از آیات او این است که برق و رعد را به شما نشان می‌دهد که هم مایه ترس و هم امید است (ترس از صاعقه، و امید به نزول باران)، و از آسمان آبی فرو می‌فرستد که زمین را بعد از مردنش بوسیله آن زنده می‌کند؛ در این نشانه‌هایی است برای جمعیّتی که می‌اندیشند!

وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ یُشْرِکُونَ ( 33 ) روم - الآیة 33
هنگامی که رنج و زیانی به مردم برسد، پروردگار خود را می‌خوانند و توبه‌کنان بسوی او بازمی‌گردند؛ امّا همین که رحمتی از خودش به آنان بچشاند، بناگاه گروهی از آنان نسبت به پروردگارشان مشرک می‌شوند.
لِیَکْفُرُوا بِمَا آتَیْنَاهُمْ ? فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ( 34 ) روم - الآیة 34
(بگذار) نعمتهایی را که ما به آنها داده‌ایم کفران کنند! و (از نعمتهای زودگذر دنیا هر چه می‌توانید) بهره گیرید؛ امّا بزودی خواهید دانست (که نتیجه کفران و کامجوییهای بی حساب شما چه بوده است)!

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا ? وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ إِذَا هُمْ یَقْنَطُونَ ( 36 ) روم - الآیة 36
و هنگامی که رحمتی به مردم بچشانیم، از آن خوشحال می‌شوند؛ و هرگاه رنج و مصیبتی بخاطر اعمالی که انجام داده‌اند به آنان رسد، ناگهان مأیوس می‌شوند!
أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَیَقْدِرُ ? إِنَّ فِی ذَ?لِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ( 37 ) روم - الآیة 37
آیا ندیدند که خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده یا تنگ می‌سازد؟! در این نشانه‌هایی است برای گروهی که ایمان می‌آورند.

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ? هَلْ مِن شُرَکَائِکُم مَّن یَفْعَلُ مِن ذَلِکُم مِّن شَیْءٍ ? سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ( 40 ) روم - الآیة 40
خداوند همان کسی است که شما را آفرید، سپس روزی داد، بعد می‌میراند، سپس زنده می‌کند؛ آیا هیچ یک از همتایانی که برای خدا قرار داده‌اید چیزی از این کارها را می‌توانند انجام دهند؟! او منزّه و برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند.
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ( 41 )
فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند!
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ ? کَانَ أَکْثَرُهُم مُّشْرِکِینَ ( 42 )
بگو: «در زمین سیر کنید و بنگرید عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چگونه بود؟ بیشتر آنها مشرک بودند!

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ? هَلْ مِن شُرَکَائِکُم مَّن یَفْعَلُ مِن ذَ?لِکُم مِّن شَیْءٍ ? سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى? عَمَّا یُشْرِکُونَ ( 40 ) 
خداوند همان کسی است که شما را آفرید، سپس روزی داد، بعد می‌میراند، سپس زنده می‌کند؛ آیا هیچ یک از همتایانی که برای خدا قرار داده‌اید چیزی از این کارها را می‌توانند انجام دهند؟! او منزّه و برتر است از آنچه همتای او قرار می‌دهند.
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ( 41 ) 

فساد، در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند آشکار شده است؛ خدا می‌خواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (بسوی حق) بازگردند!
قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلُ ? کَانَ أَکْثَرُهُم مُّشْرِکِینَ ( 42 ) 
بگو: «در زمین سیر کنید و بنگرید عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چگونه بود؟ بیشتر آنها مشرک بودند!

فَإِنَّکَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَى? وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِینَ ( 52 )

تو نمی‌توانی صدای خود را به گوش مردگان برسانی، و نه سخنت را به گوش کران هنگامی که روی برگردانند و دور شوند!


در این حداقل دو سه روزه
حتی 4-5 ساعت هم نخوابیده ام و غذای درست و حسابی نداشته ام. سرم حسابی گیج میره و باید استراحت کنم (اگر مثل دیروز، زلزله خواب رو برام حرام نکنه).




برچسب ها : مباحث روز  ,