مسأله ی امر به معروف و نهی از منکر جزو بدیهی ترین واجبات اسلامی است و قوام و دوام جامعه ی اسلامی به آن وابسته است. علی رغم اینکه این مسأله بارها و بارها مورد تأکید مقام معظم رهبری (مدظله العالی) قرار گرفته است اما به هیچ وجه چنان که بایسته و شایسته است -نه از طرف عموم مردم و نه از طرف مسئولین و نهادهای دولتی- مورد توجه و اهتمام واقع نشده است.
مسأله ای که نگارنده را به نوشتن این سطور وادار ساخت، -علاوه بر موارد مذکور- موضوعی است که اخیرا شدت گرفته و آن سرکوب نیروهای دلسوز انقلاب و آمران به معروف و ناهیان از منکر است که پس از حوادثِ مربوط به انتخابات دهم ریاست جمهوری صورت می گیرد. و آن عده ای که با روشنگری های خود، با ایستادگی خود و با مجاهده و صبر بر مصائب بیشمار همواره خار چشم و سد راه دشمنان و خائنین بوده اند، مورد هجمه و ظلم یک عده قرار می گیرند.
نمونه ی بارز این کار را قبلا در مورد طلبه عدالتخواه سیرجانی دیده بودیم اما پس از انتخابات، چنین اقداماتی شدت و کثرت گرفته است [لینک 1 ، لینک 2]. هجمه ی سنگینی که علیه بسیج و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی -به عنوان سربازان ولایت و اصلی ترین مدافعان حریم انقلاب- صورت می گیرد، همه و همه یک هدف را دنبال می کند.
دو هدف واضح از اینگونه اقدامات می تواند متصور بود که: اولا گرفتن انتقام و کینه توزی و ثانیا حذف نیروهای انقلابی و تاخت و تاز در عرصه سیاسی و عرصه های گوناگون و در نتیجه نیل به اهداف شوم دشمنان و خائنین انقلاب اسلامی می باشد.
از قوه محترم قضائیه -که گله و شکایت نقدهای مختلف از عملکرد آن بسیار است- انتظار می رود که با اهتمام ویژه ای پیگیر این قضایا باشد.
به فراخور حال، گوشه هایی از سخنان مقام معظم رهبری (دامت برکاته) را مرور می کنیم:
منتها من دو تذکر به شما جوانان عزیز - در هرجاى کشور که هستید - مىدهم. اولاً امر به معروف و نهى از منکر یک واجب است که رودربایستى و خجالت بر نمىدارد. ما گفتیم: اگر دیدید کسى مرتکب خلافى مىشود، امر کنید به معروف و نهى کنید از منکر. یعنى به زبان بگویید. نگفتیم مشت و سلاح و قوت به کار ببرید. اینها لازم نیست. خداى متعال که این واجب را بر ما مسلمانان نازل فرموده است، خودش مىداند مصلحت چگونه است. ما هم تا حدودى حکم و مصالح الهى را درک مىکنیم. بزرگترین حربه در مقابل گناهکار، گفتن و تکرار کردن است. اینکه یک نفر بگوید اما ده نفر ساکت بنشینند و تماشا کنند، نمىشود. اگر یکى دچار ضعف نفس بشود، یکى خجالت بکشد و یکى بترسد، اینکه نهى از منکر نخواهد شد. گناهکار هم فقط بدحجاب نیست که بعضى فقط به مسألهى بدحجابى چسبیدهاند. این، یکى از گناهان است و از خیلى از گناهان کوچکتر است. خلافهاى فراوانى از طرف آدمهاى لاابالى در جامعه وجود دارد: خلافهاى سیاسى، خلافهاى اقتصادى، خلاف در کسب و کار، خلاف در کار ادارى، خلافهاى فرهنگى. اینها همه خلاف است. کسى غیبت مىکند، کسى دروغ مىگوید، کسى توطئه مىکند، کسى مسخره مىکند، کسى کمکارى مىکند، کسى ناراضى تراشى مىکند، کسى مال مردم را مىدزدد، کسى آبروى مردم را بر باد مىدهد. اینها همه منکر است. در مقابل این منکرات، عامل باز دارنده، نهى است؛ نهى از منکر. بگویید: «آقا، نکن.» این تکرار «نکن»، براى طرف مقابل، شکننده است. این نکتهى اول؛ که نهى از منکر، اراده و تصمیم و قدرت و شجاعت لازم دارد، که بحمداللَّه، در قشرهاى مردم ما و در زن و مرد ما وجود دارد. باید آن را به کار بگیرید. منتظر نباشید که دستگاهها بیایند و کارى بکنند.
بعضى از مردم به اینجا تلفن زدند، نامه نوشتند و سفارش کردند که «آقا! شما گفتید نهى از منکر. سیل پشتیبانیها هم انجام گرفت. اما عملاً کارى نشد!» عملاً چه کار مىخواستید بشود؟ مگر لازم است که اینجا هم دولت وارد شود یا دستگاه قضایى مستقیماً وارد شود؟ خودمردم باید وارد شوند. خود مردم باید نهى کنند. البته دولت، مجلس شوراى اسلامى، دستگاه قضایى و نیروى انتظامى، موظفند که ناهى از منکر را پشتیبانى کنند. این، وظیفهى آنهاست. مباشر کار، خود مردم مىتوانند باشند و باید باشند. بخش عمدهى قضیه، اینجاست. جوان رزمنده، خانوادهى شهید داده، خانوادهى ایثارگر، خانوادهى اهل انفاق، مؤمنین نمازخوان و روزه بگیر و مسجد برو، دلسوزان انقلاب، روشنفکران علاقهمند به مفاهیم اسلامى و انقلابى؛ همهى اینها باید در صحنه باشند.
اگه مطلب براتون مفید بود،
جهت خشنودی و تعجیل ظهور بقیة الله الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء صلواتی نثار کنید.
تاریخ درج در بلاگفا: 1388.08.06 ساعت 18:16
برچسب ها : مباحث روز ,