* با توجه به معصوم نبودن ولى فقیه، چرا به قداست وى معتقدید؟!

قداست به معناى محبوبیتِ همراه با احترام شدید است. انسان به علّت کمال خاصّى که در شخصیتى سراغ دارد، به او محبّت ورزیده و به وى احترام خاصى می گذارد. انسانها همه کمالات را بطور یکسان دارا نیستند، از این رو انسانى که داراى کمالات فوق العاده و برترى است از محبوبیت و احترام بیشترى برخوردار است.

قداست مانند محبّت از یک مورد شخصى محبوب به دیگر امور منتسب به او نیز -به طور طبیعى- منتقل می شود، به گونه اى که وقتى شخصى را دوست می داریم، نزدیکان و وابستگانش را نیز دوست خواهیم داشت؛ مثلاً وقتى به استاد خود عشق مى ورزیم، فرزندان و حتّى وسایل شخصى او را نیز دوست مى داریم، به همین دلیل است که مردم ما به خاندان امام (قدس سره)، خانه، حسینیه و حرم ایشان علاقه شدیدى نشان می دهند و به آنها عشق مى ورزند.

قداست، روح دین

روح دین را همین قداست تشکیل مى دهد، به طورى که تمام ادیان الهى بر احترام گذاردن خاص به خداوند و هر چه و هر کس که به او منسوب است تأکید می ورزند، حتى مذاهب انحرافى نیز براى بت و خدایان قداست قائلند. روایات ما بر این مطلب تأکید دارد که «هل الایمان الاّ الحبّ» آیا ایمان جز محبّت و دوستى امر دیگرى است؟ (کافی، ج2، ص 125، روایت 5). از این رو در اسلام اولین مرتبه قداست براى خداى تبارک و تعالى است و در مراتب بعدى هر کس به او نزدیکتر و داراى ارتباط بیشتر با اوست.

پروردگار متعال به دلیل هستى مطلق، کمال مطلق و ... از برترى بى نظیرى برخوردار است و طبیعى است از همه محبوبتر و دوست داشتنى تر باشد، تا اندازه اى که باید در برابر او به خاک افتاد و پیشانى را بر زمین سایید. این سجده به دلیل همان قداست است.

در مرتبه بعد، پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) به دلیل بیشترین ارتباط با خداوند، داراى تقدس و احترام بیشترى است، تا آنجا که خداوند و فرشتگانش بر او درود می فرستند و از مؤمنان نیز مى خواهند تا درود بفرستند (احزاب، 56). و شرع مقدس گذاردن دستِ بدون وضو را بر نام آن حضرت حرام مى داند.

این قداست پس از خداوند، به پیامبر و جانشینان او یعنى امامان معصوم (علیهم السلام) -که از طرف خدا منصوب شده اند- گسترش مى یابد. بوسیدن ضریح امامان (علیهما السلام) و زیارت حرم آنها همگى برخاسته از همین قداست است.

در مراتب بعدى یعنى پس از امامان (علیهم السلام) این قداست به همه کسانى که به گونه اى به آنان منتسب اند، مانند سادات و مراجع و علماى دینى سرایت می کند. با اینکه بوسیدن دست و تواضع بیش از اندازه براى غیر خدا در اسلام نکوهش گردیده، ولى مواردى استثناء شده است، از جمله:«انه من ارید به رسول اللّه؛ کسى که به جهت انتساب به پیامبر دستش را ببوسند» (بحارالانوار، ج 26، باب 100، روایت 25). یعنى این شخص از چنان عظمتى برخوردار است که به جاى پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) دست او را مى بوسند.

ولىّ فقیه گرچه معصوم نیست، ولى به دلیل انتسابش به امام معصوم (علیه السلام) و جانشینى وى مراتبى از همان قداست را داراست. آیا می شود کسى خدا را دوست بدارد، ولى پیامبرش را دوست ندارد؟! آیا می شود کسى پیامبر را دوست بدارد ولى به جانشینان او (امامان) علاقه نداشته باشد؟! و آیا می توان امام معصوم (علیه السلام) را دوست داشت، ولى جانشین او را گرامى نداشت؟

منبع: کتاب پرسش ها و پاسخ ها، علامه محمدتقی مصباح یزدی (دامت برکاته)

اگه مطلب براتون مفید بود ،

جهت خشنودی و تعجیل ظهور  بقیة الله الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء صلواتی نثار کنید.

تاریخ درج در کلوب و بلاگفا: 1388.04.29 ساعت 06:21