خداوند رحمان به آدمى میفرماید:

یَابْنَ آدَمَ! 

1. إِذا کانَ اللّهُ تَعالى قَدْ تَکَفَّلَ لَکَ بــِرِزْقِکَ فَطُولُ اهْتِمامِکَ لِماذا؟!  

2. وَ إِذا کانَ الْخَلْقُ مِنّی حَقّاً فَالْبُخْلُ لِماذا؟! 

3. وَ إِذا کانَ إِبْلیسُ عَدُوّاً لی فَالْغَفْلَةُ لِماذا؟! 


 

خداوند رحمان به آدمى میفرماید:

یَابْنَ آدَمَ!

1. إِذا کانَ اللّهُ تَعالى قَدْ تَکَفَّلَ لَکَ بــِرِزْقِکَ فَطُولُ اهْتِمامِکَ لِماذا؟!

2. وَ إِذا کانَ الْخَلْقُ مِنّی حَقّاً فَالْبُخْلُ لِماذا؟!

3. وَ إِذا کانَ إِبْلیسُ عَدُوّاً لی فَالْغَفْلَةُ لِماذا؟!

4. وَ إِذا کانَ الْحِسابُ وَ المُرُورُ عَلَى الصِّراطِ حَقّاً فَجَمْعُ المالِ لِماذا؟!

5. وَ إِنْ کانَ عِقابُ اللّهِ حَقّاً فَالْمَعْصیَةُ لِماذا؟!

6. وَ إِن کانَ ثَوابُ اللّهِ تَعالى فِی الْجَنَّةِ حَقّاً فَالاِسْتِراحَةُ لِماذا؟!

7. وَ إِن کانَ کُلُّ شَىْء بـــِقَضائی وَ قَدَری فَالْجَزَعُ لِماذا؟!

8. لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فَاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتیکُمْ.


اى فرزند آدم!

1. اگر خداوند، رزق و روزى ات را به عهده گرفته است، پس نگرانى و تلاش طولانى [و بیجا و حرص بر دنیا] چرا؟!

2. و اگر آفرینش همه اشیاء، به راستى از آنِ من است، پس بخل ورزیدن چرا؟!

3. و اگر شیطان، دشمن من [و تو] است، پس غفلت چرا؟!

4. و اگر حسابرسى و عبور از صراط، حقّ است، پس جمع کردن مال چرا؟!

5. و اگر کیفر خداوند، حق است، پس گناه کردن چرا؟!

6. و اگر پاداش و ثواب خداوند متعال در بهشت، حق است، پس استراحت [و سُستى] چرا؟!

7. و اگر همه چیز [و تمامى حوادث جهان] به قضا و قَدَر من است، پس بى تابى و جَزَع و فَزَع چرا؟!

8. براى آنچه از دستتان مى رود تأسّف نخورید و ـ نیز ـ براى آنچه به شمایان مى دهم شادمانى نکنید [و مغرور نشوید، زیرا اینها همه وسیله امتحان الـهى است].


کمتر عاملى را مى توان نشان داد که چونان «غفلت»، آدمى را به «هلاکت» افکند. منشاء بسیارى از تباهی هاى مردمان و انحطاط جوامع بشرى، غفلت است. از این روى، ادیان الهى، انسان را به هشیارىِ همیشگى فرا مى خوانند و او را از «خودفراموشى» و «خدافراموشى» بر حذر مى دارند.

هر آن کو غافل از حق، یک زمان است  

در آن دم کافر است، امّا نهان است

اگر آن غافلى، پیوسته بودى

درِ اسلام بر وى بسته بودى

این همه تأکید اسلام بر مراقبت از خویشتن و محاسبه نفس، براى رهانیدن آدمیان از دام غفلت است.

غیر ره دوست، کىْ توانى رفتن؟!

جز مِدْحَتِ او کجا توانى گفتن؟! 

هر مدح و ثنا که مى کنى، مدح وى است

بیدار شو اى رفیق! تا کى خفتن؟!

منبع: کتاب «از اوج آسمان»

اگه مطلب براتون مفید بود ،

جهت خشنودی و تعجیل ظهور  بقیة الله الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء صلواتی نثار کنید.

تاریخ درج در کلوب: 1386.08.25 ساعت 19:07

 

 




برچسب ها : احادیث و روایات  ,