مقام حضرت عباس

امام سجاد (علیه‌ السلام):

إنّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی لَمَنزِلَةً، یَغْبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُّهَداءِ یَوْمَ القِیامَةِ.

عباس نزد خداوند منزلتی دارد که روز قیامت همه شهیدان به آن رشک می‌برند.

On Judgment Day, Abbas has such a degree in the sight of Allah that all martyrs will envy him

خصائص، ج 1، ص 68


ای بسته بر زیارت قدّ تو قامت، آب
شرمنده مروت تو تا قیامت، آب

در ظهر عشق عکس تو لغزید در فرات
شد چشمه حماسه ز جوش شهامت، آب 

دستت به موج، داغ حباب طلب گذاشت
اوج گذشت دید و کمال کرامت، آب

بر دفتر زلالی شط ، خط لا نوشت
لعلی که خورده بود ز جام زعامت، آب

لب تر نکردی از ادب، ای روح تشنگی
آموخت درس عاشقی و استقامت، آب

ترجیع درد را - ز گریزی که از تو داشت
سر می زند هنوز ز سنگ ندامت، آب
 
از نقش سجده کرده نخل بلند تو
آیینه ای است خفته در آه ملامت آب

سوگ تو را ز صخره چکد، قطره قطره رود
زین بیشتر سزاست به اشک غرامت، آب

زینب (س)، حسین(ع) را به گل سرخ خون شناخت
بر تربت تو بود نشان و علامت، آب

با یک هزارم اسم، تو را کی توان ستود
در تنگنای لفظ که دارد امامت، آب

از جوهر شفاعت سعی ات بعید نیست
گر بگذرد ز آتش دوزخ سلامت، آب

می خوانمت به نام ابالفضل و شوق را
در دیدگان منتظرم بسته قامت، آب

آمد به آستان تو گریان و عذرخواه
با عزم پا بوسی و قصد اقامت، آب

(خسرو احتشامی)

متأسفانه به دلیل مسافرت، دسترسی به کتاب نداشتم و احتمالا اشتباهاتی در شعر فوق وجود داشته باشد.