نرم نرمک بهار در راه است، تو دلت را تکانده‌ای آیا؟
مطمئنی که سبز خواهی شد؟ در زمستان نمانده‌ای آیا؟
خاطرت هست نیمة اسفند، روز جشن درختکاری بود؟
تو نهالی برای رویش عشق، در دل خود نشانده‌ای آیا؟
سال، وقتی که رو به پایان است، رنگی از آخرالزمان دارد
فصل سبز ظهور نزدیک است، آیه‌ها را نخوانده‌ای آیا؟
چشم اگر واشود زمستان هم، خالی از فرصت تماشا نیست
دل خود را در این میان یک بار، به تماشا کشانده‌ای آیا؟
مزرعه پا به ماه گندمزار، در هراس از هجوم آفات است
تو به قدر مترسک از سر دشت، زاغ‌ها را پرانده‌ای آیا؟
قاف اگر شهر آرمانی توست، مثل آن سی پرندة عاشق
از هیاهوی جذبه‌های زمین، بال خود را رهانده‌ای آیا؟
هست مضمون ناب تو غزلم، خود بگو ای بهار رنگارنگ
در غزل‌های خویش مضمونی، این چنین پرورانده‌ای آیا؟
(احمدرضا قدیریان)
برچسب ها : شعر و ادبیات ,
توسط : 